Krzesiwko pierwotnie składało się z dwóch części: brązowego ozdobnego uchwytu z łukowatą podkładką do której przymocowana była żelazna ostrzałka (nie zachowana, ale też łukowato wygięta). Uchwyt wykonano z dbałością o detal. Pies myśliwski pokazany jest w biegu, z szeroko rozstawionymi łapami oraz uniesioną głową z obrożą i ogonem. Tak ukształtowane uchwyty znamy już z czasów Imperium Rzymskiego, a ich popularność nasiliła się w czasach nowożytnych.
Krzesiwa miały różną formę i były podstawowym narzędziem do rozpalania ognia aż do całkowitego ich wyparcia przez zapałki w 1 połowie XIX w. Zabytek ten, a konkretnie wybranie na przedstawienie psa gończego pośrednio wskazuje, że mógł być wykorzystywany podczas polowań przez przedstawicieli lokalnego ziemiaństwa, być może związanego w zamkiem w Chudowie.
Eksponat znaleziono w 2009 r., na polu ornym niedaleko wsi Chudów, bez kontekstu archeologicznego.
Zbiory Muzeum w Gliwicach - Dział Archeologii.
Skan 3D: firma 3D Master.
Comments